Boynu bükükler

Şu anda mutlu olmalılar. Düştüğümüz hale bakıp bakıp şükretmeliler kendi hallerine. Gülüp, eğlenmeliler belki bir iki sene daha “Kocaelispor kumpanyası”nı izleyecekler. Belki bir kaç hafta daha. Durum bu şekilde, olaya böyle yaklaşmak kimseyi kötü yapmaz. Rakibin ne kadar kötüyse sevdiğin takım o kadar iyi gözükür dışarıya. Dolayısıyla Sakaryalılar şu halimize bakıp oh olsun demeli.

Ancak bir çokları bunu yapamıyor. Belki aynı senaryoyu yaşayabilecekleri gerçeği ortada durduğundan; belki yönetici saçmalamacaların onlarda da sıkça yaşandığından; belki yönetimden birinin canlı yayına bağlanıp, teknik direktörlerinin görevine son verdiklerini söylemesi gibi bir çok sebep olabilir. Kocaelispor’un olduğu yerde umut bitecekti belki ancak bu başkalarına bir şeyleri gösteriyor olmalıydı.

Yerel ve ulusal seçimlerde hiç oy kullanmadım, bir muhtar adayını sevmediğimden tanımadığım bir diğerine oy verdim o da kaybetti. Oy kullanmaya değecek birini görmediğimden, kötünün iyisini seçmek mantıklı gelmiyor bana. Neyse mevzu bu değil uzar gider bu sayfada.

2008 de Serhan Gürkan’ın karşısına çıkan Sinan Sipahi 284 oy aldı. Serhan Gürkan 346 oyla kazandı. Oy kullansaydım Sinan Sipahi’ye verirdim demiştim daha önce blogda. Kötünün iyisini seçmek mantıklı gelmiyor diyorum, biliyorum bir çelişki var ancak konu Kocaelispor olunca daha çok sahipleniyorum. Belki ulusal seçim içinde bu mantık geçerli olabilir. Tüm zamanların en kötü başkanını seçen 346 kişi, kendi çıkarları için seçtikleri abileri, trilyon verseler bir daha başkan olmam bile diyebiliyor.
0-9 yenildiğimiz maçta biletli seyirci sayısı 739. o kara günü yaşayan, acaba 10 olur mu? diye merakından maç sonuna kadar duran ve 10 olmayınca saçma sapan dokunsalar ağlayacak buruk bir sevinç yaşayan insanlardan hangisi o gün oy kullanan 346 kişiden birisidir? Bunları sorgulamakta saçmalıktır aslında.

Kocaelispor bitmiştir, Körfez belediye FK ise yine belediyenin kucağına oturtulmuş, a partisi gelirse a fk, b partisi gelirse b fk olmaya aday olduğundan, bayrak adam olarak gördüğüm Serdar Topraktepe ve Kocaelispor alt yapısı orada olduğu için maçlarına gittiğim takımdır. Gol attığında hatta galip geldiğinde bile sevinemediğim bir takım var elimizde.

Çilemiz hiç bitmiyor. İki çocuğundan birini doyurabileceği için, birini terk etmek zorunda kalan Afrikalı anne gibiyiz. Her daim boynu bükük olacağız.