Öğrencilik yıllarında gittiğim, ezbere bildiğim stadı yenilemişler. Tam anadolu futbol takımı stadyumuydu. Tahta oturma yerleri vardı mesela. her tarafta demir vardı. Ayrıca bu stadın üstü tek kapalı olan tribünü deplasman seyircisine ayrılıyordu. hala öyle midir? bilmiyorum. Skor tabelasında ne zaman gol olsa bi abinin kafasını görürdük. önceleri asaş, sonra oftaş gol attığında adam el sallıyordu millete. bu amatör ruhu severdim.
gençlerbirliği futbolcuları klüp eşofmanlarıyla bu stada gelip maç izleyebilirler mesela, şahit olmuşluğum vardır. cavcav başkan kodoman havasıyla yanınızdan geçip gidebilir. ancak 19 mayıs stadına gittiğinizde sizi tanımaz. =)
maçın görüntülerini çeken kameraman sizinle beraber aynı tribünden çekmek zorundadır maçı. ettiğiniz küfürlerin hepsini sonradan dinleyebilirsiniz.
Tedavi Sonrası
Plastik koltuklar yapılmış, 6500 adet. Şu petrol tükenseydi iyi olurdu. sıkıldım şu plastikten.
Ve o abinin işine son verildi. elektronik skor tabelası geldi. artık gol olduğunda orada "gooll" filan yazan. hiç samimi değil.
Bu post Ozan başkana ithaf edilmiştir..
3 yorum:
adamsın....ne oftaş maçıydı beee....
ben o stadda çalışmalar devam ederken pistte sağlıklı yaşam koşuları yapıyordum... bilirim o dönemleri..
Adsız
eyw. o cümleyi ettiysen "ne oftaş maçıydı be" bizdensiz, adını gizleme =)
Heh güzel olmuş. Şık olmuş ama. Bende taa Lüleburgaz'dan 8 saat yolculuk ile öğlen Pursaklar maçına gitmeyi ve o tahta koltuklarda maç başlayana kadar uzanıp kestirmeyi sevmiştim.
Güzel bir havası vardı kesinlikle. Böyle şeylere benzerdi Roma'da colessium'lar falan olur ya gladyatörlerin dövüştürüldüğü.
Ona benziyordu :)
Yorum Gönder